با اینکه قیمت اتریوم در زیر ۴۴۰ دلار متوقف شده است، اما داده‌های مرتبط با قرادادهای آتی و اختیار این ارز دیجیتال نشان می‌دهد که صعود به قیمت ۵۰۰ دلاری از آنچه به‌نظر می‌رسد، محتمل‌‌تر است.

ارزش قراردادهای باز (تسویه‌نشده) معاملات آتی اتر، در طی سه ماه گذشته با افزایش ۲۵۰ درصدی به مخدوده ۱.۷ میلیارد دلار رسیده است. این موضوع در حالی است که این ارز دیجیتال توانسته با شکست مقاومتی ۴۰۰ دلاری به بالاترین سطح قیمتی خود در طی دو سال اخیر برسد.

متأسفانه نمی‌شود اثبات کرد که قراردادهای آتی، بیشتر برای محافظت از موج تلاطمات بازار استفاده می‌شوند یا اینکه پیامد افزایش معاملات سوداگرانه با ضرایب اهرمی بالا بر روی اتر ۵۰۰ دلاری هستند.

با اتخاذ یک رویکرد مثبت می‌توان وضعیت کنونی را نشان دهنده حاکمیت شرایط کونتانگو (Contengo) دانست که به‌طور معمول، انتظار می‌رود در بازارهای سالم رخ دهد. لازم به ذکر است کونتانگو به شرایطی اشاره دارد که در آن قیمت آتی یک کالا بالاتر از قیمت کنونی آن باشد. در این ضورت است که معامله‌گران برای آنکه بتوانند تسویه معاملات را به تعویق بیندازند، پول‌های بیشتری را از بازار جمع می‌کنند.

برای آنکه بتوان به این موضوع پی برد که معامله‌گران حرفه‌ای بازار تا چه میزان، نسبت به افزایش قیمت‌ها امیدوارند و موضعی صعودی اتخاذ کرده‌اند، برای این باید به بازارهای اختیار معاملات نگاه کرد. در اینگونه بازارها، دو شاخص عمده وجود دارد که می‌توان از آن‌ها برای سنجش احساسات گاوی یا خرسی معامله‌گران استفاده کرد. این دو شاخص عبارتند از:

1. نسبت قراردادهای اختیار فروش به خرید یا Put/Call
2. شاخص اسکیو یا Skew.

نسبت put/call، روش سنجه‌ای برای مقایسه قراردادهای باز اختیار فروش در برابر قراردادهای خرید است. شایان به ذکر است قراردادهای خرید یا Call-ها از سوی معامله‌گران خنثی (معامله‌گرانی که احساسات صعودی یا نزولی در برابر تحرکات بازار ندارند) برای استراتژی‌های صعودی استفاده می‌شود، در حالی که قراردادهای فروش یا Put-ها نشانگر اتخاذ استراتژی‌های نزولی از سوی معامله‌گران هستند.

به‌رغم اینکه علائمی مستند بر وجود احساسات گاوی در بازار معاملات آتی مشاهده می‌شود، اما نسبت put/call هم‌اکنون در وضعیت خنثی است و نشان ‌دهنده این است که تعداد قراردادهای باز خرید و فروش اختیار، تقریبا برابر است.

لازم به ذکر است این نسبت در مقایسه با سطح ۰.۸ واحدی آن در سه ماه گذشته، اختلاف فاحشی دارد که نشان‌ می‌دهد قراردادهای فروش در مقایسه با قراردادهای خرید، ۲۰ درصد کوچکتر شده‌اند.

با اینکه احساسات پیشین حاکم بر بازار، نسبت put/call را تغییر داده‌‌اند، اما سطح کنونی شاخص اسکیو می‌تواند بر مبنای قیمت‌گذاری قراردادهای اختیار، یک شاخص مستقیم را برای اندازه‌گیری حرص و طمع در اختیار گذارد.

گفتنی است شاخص‌ اسکیو، زمانی که قراردادهای اختیار خرید، گران‌تر از قراردادهای اختیار فروش باشند، به سطح های منفی میل پیدا می‌کند. به‌صورت معمول، این شاخص در محدوده ای میان منفی ۲۰ تا مثبت ۲۰ درصد در نوسان است و منعکس‌کننده شرایط کنونی حاکم بر بازار، فارغ از روزها یا هفته‌های قبلی میباشد.

نمودار بالا نیز نشان ‌دهنده این است که چگونه با شکست سطح مقاومتی ۴۰۰ دلاری از سوی اتر در روز ۱۳ اوت (۲۳ مرداد)، احساسات صعودی معامله‌گران حرفه‌ای فروکش کرده است.

هرچند شاخص اسکیو در محدوده صعودی باقی می‌ماند، اکنون به همان سطح که در ماه قبل داشت بازگشته است؛ یعنی زمانی که اتر در محدوده ۲۴۰ دلاری داد و ستد می‌شد.

تنها کمتر از ۴۰ روز تا ۲۵ سپتامبر (۴ مهر) و سررسید قراردادهای اختیار باقی مانده است و تا آن تاریخ، بازار تصویر واضح‌تری از خطرهای درکمین قراردادهای اختیار خرید و فروش ترسیم می‌کند.

می‌شود با ضرب یک قرارداد باز با قیمت اعمال (Strike) معلوم در بهای متوسط بازار (Mark Price) به پیامدهای احتمالی یک موقعیت معاملاتی در لحظه کنونی پی برد.

درحال‌حاضر، ۹۳.۳ هزار قرارداد اختیار فروش در بازه قیمتی ۳۴۰ تا ۸۸۰ دلار با سررسید تاریخ سپتامبر وجود دارد. قراردادهای اختیاری که قیمت اعمال بالاتری دارند، دارای قیمت متوسط کمتری نیز هستند؛ به دلیل آنکه احتمال وقوع آنها کمتر است.

ارزش این قراردادهای اختیار، ‌اکنون چیزی برابر با ۴.۴ میلیون دلار است؛ هرچند ارزش قراردادهای باز به ۴۰.۱ میلیون دلار نیز می‌رسد.

شایان ذکر است که قراردادهای باز به هر قیمت اعمال، فارغ از ارزش بازار آن، وزن یکسانی را می‌دهند؛ به همین دلیل، استفاده از قیمت‌های متوسط می‌تواند داده‌های بهتری را نیز در اختیار گذارد.

تعداد قراردادهای اختیار فروش هم به ۲۸.۸ هزار فقره می‌رسد که ‌اکنون، درمجموع حدوداً معادل با ۹۴۰ هزار دلار ارزش‌گذاری می‌شوند که به‌صورت چشم‌گیری از ارزش قراردادهای اختیار خرید کمتر است.

این موضوع نشان ‌دهنده این است که احساسات معامله‌گران حرفه‌ای بازار، چندان نیز صعودی نیست، ولی در قرادادهای اختیار فروش در مقایسه با اختیار خرید، پول بسیار کمتری گذاشته‌اند.

لازم به ذکر است که تعداد خالص قراردادهای اختیار خرید با قیمت‌های اعمال شده ۴۸۰ دلار و بیشتر با سررسید ۲۵ سپتامبر، برابر با ۵۳.۷ هزار فقره است. در قیمت‌های متوسط کنونی بازار، ارزش این قراردادها به چیزی حدود ۱ میلیون دلار می‌رسد. بنابراین، این قراردادها ۲۵ درصد از ارزش کل قراردادهای اختیار خرید با قیمت‌های اعمالی ۳۴۰ دلار و بالاتر را شامل می‌شوند.

از نظر اصول معامله‌گری ابزار مشتقه، نه‌تنها تحقق سطح قیمت ۵۰۰ دلاری در عرض ۴۰ روز امکان‌پذیر است، بلکه هم‌اکنون این سطح نیز به شدت پشتیبانی می‌شود.

مبالغ قراردادهای آتی هم بر این شاخص‌ها مهر تأیید می‌زند و به‌نظر می‌رسد معامله‌گران حرفه‌ای فارغ از اوج قیمتی اخیر ۴۴۰ دلاری کماکان موضع صعودی را در قبال بهای اتر دارند.

شواهد امر نشان دهنده این است که اتر همچنان از اقبال روزافزون کاربران به دیفای، اوراکل‌ها و صرافی‌های غیرمتمرکز منتفع خواهد شد.

شاخص‌های ابزارهای مشتقه نیز بیان میکنند که اکنون وقت خرید اتر است.

منبع: کوین تلگراف